ip چیست؟

 

IP مخفف Internet Protocol است که اصلی ترین پروتکل مسیریابی است که در بستر اینترنت مورد استفاده قرار می گیرد. این پروتکل مشخص می کند که داده ها، چه مسیری را باید طی کنند و به کدام مقصد برسند. اما پروتکل IPSec، رمزگذاری و احراز هویت را نیز به این فرایند اضافه میکند.

رمزنگاری داده چیست

رمزگذاری فرآیند پنهان کردن اطلاعات است که در آن داده ها را با استفاده از فرمول‌های ریاضی دستکاری کرده تا به صورت تصادفی ظاهر شوند . به عبارت ساده تر، رمزگذاری استفاده از کدی مخفی است که فقط اشخاص مجاز می توانند آن را بفهمند و تفسیر کنند.

 

IpSec ساخت کیست؟

این پروتکل محصول مشترک مایکروسافت و سیسکو | Cisco سیستمز است که به وسیلهٔ احراز هویت و رمزگذاری در هر بسته دیتا (packet) در یک سیر داده کار میکند.

 

عناصر تشکیل دهنده IPSec

IPDec Driver: نرم افزاریست که مراحل عملکردی پروتکل را که شامل رمزکردن، رمزگشایی، احراز هویت و تشخصی بسته است را انجام میدهد.

Internet Key Exchange (IKE): IKE یک پروتکل IPSec است که کلیدهای امنیتی را برای IPSec و دیگر پروتکل ها ایجاد میکند.

 

(Internet Security Association Key Management Protocol (ISAKMP: یک پروتکل IPSec است که به دو کامپیوتر این اجازه را میدهد تا با اطلاعات رمز شده بهمراه تنظیمات معمول آن با هم ارتباط برقرار کنند. علاوه بر این، ISAKMP تبادل کلیدها را نیز امن میکند.

 

Oakley: پروتکلی است که از الگوریتم Diffie-Hellman برای ایجاد یک کلید اصلی و همچنین کلیدی که خاص هر session است استفاده میکند.

IPSec Policy Agent: سری مجموعه هایی از ویندوز سرور 2000 است که تنظیمات پالیسی IPSec را از اکتیو دایرکتوری جمع اوری کرده و در تنظیمات ساختاری هنگام استارت آپ آن را اعمال میکند.

 

IPsec از چه پورت ای استفاده می کند؟

پورت نرم افزاری یا پورت پچ کورد شبکه جایی است که اطلاعات ارسال می‌شود. به عبارت دیگر پورت مکانی است که داده ها از طریق آن به کامپیوتر یا سرور وارد و یا از آن خارج می شوند و به هر یک از این درگاه ها یک عدد نسبت داده می شود که این اعداد بین 0 تا 65535 می باشند. IPsec هم برای انجام الگوریتم ها ی رمزگذاری و رمزگزگشایی معمولاً از پورت 500 استفاده می کند.

IPsec چگونه MSS و MTU را تحت تأثیر قرار می دهد؟

دو واحد اندازه گیری از اندازه بسته ها هستند. MSS یا (Maximum Segment Size) اندازه دیتای هر بسته را اندازه گیری می کند. در حالی که MTU (Maximum Transmission Unit) کل بسته از جمله هدر ها را اندازه گیری می کند. بسته هایی که از MTU شبکه بیشتر است ، تکه تکه fragmented می شوند ، به این معنی که در بسته های کوچکتر تقسیم می شوند. بسته هایی که از MSS بیشتر باشند به راحتی حذف می شوند.

پروتکل IPsec چند هدر و تریلر را به بسته ها اضافه می کنند ، که همه آنها چندین بایت را می گیرند. برای شبکه هایی که از IPsec استفاده می کنند باید MSS و MTU را مطابق با آن تنظیم کرد یا بسته ها تکه تکه شوند و کمی تأخیر اضافه کنند. معمولاً MTU برای یک شبکه ۱۵۰۰ بایت است. یک هدر IP معمولی ۲۰ بایت طول دارد و یک هدر TCP نیز ۲۰ بایت طول دارد ، بدین معنی که هر بسته می تواند حاوی ۱۴۶۰ بایت بار باشد. با این حال ، IPsec یک هدر تأیید اعتبار ، یک هدر ESP و تریلرهای مرتبط با آن اضافه می کند. اینها ۵۰-۶۰ بایت را به یک بسته اضافه می کنند.

 

نحوه تفسیر داده ها در پروتکل IPSec

داده هایی که در تمام شبکه ها تبادل می‌شوند به دسته بندی های کوچکتر به نام بسته ها تقسیم می شوند. بسته ها حاوی مقدار بار (payload) یا داده های اصلی ارسال شده ، و هدر header که اطلاعاتی در مورد آن داده ها هستند می‌باشد. این نوع تقسیم بندی به سیستم هایی که بسته ها را دریافت می کنند کمک می‌کند تا بدانند که با آنها چه کاری انجام دهند. در هر بارگزاری، IPsec چندین هدر به بسته های داده اضافه می‌کند که شامل اطلاعاتی از قبیل احراز و رمزگذاری است.

انواع پروتکل امنیتی آی پی سک IPSec

IPsec یک استاندارد منبع باز و بخشی از مجموعه IPv4 است. IPsec هم می‌تواند در دو حالت transport mode و هم در حالت tunnel mode ارتباط طرفین را برقرار کند. IPsec یک استاندارد جهانی است و می‌تواند با استفاد از مجموعه‌ای از پروتکل‌هایی که استفاده می‌کند انواع و اقسام فرآیندهای امنیتی را انجام دهد، از جمله پروتکل‌های مورد استفاده در IPsec می‌توان به Authentication Header یا AH برای مقابله با حملات Replay، پروتکل Encapsulating Security Payload یا ESP برای دادن قابلیت محرمانگی به داده‌ها و در نهایت Security Associations یا SA برای ایجاد داده‌های مورد استفاده در AH و ESP اشاره کرد.

 

IPSec AH protocol

پروتکل Authentication Header (AH) در اوایل دهه 1990 در آزمایشگاه تحقیقات نیروی دریایی ایالات متحده ایجاد شد. این پروتوکل با احراز هویت بسته های IP، امنیت منبع داده را تضمین می‌کند. در این الگوریتم با استفاده از روش sliding window و حذف بسته های قدیمی و اختصاص دادن یک شماره توالی از محتوای بسته IPsec در برابر حملات مانند replay attacks محافظت می‌کند. در واقع با این تکنیک تنها می‌توان مطمئن بود بسته های داده از یک منبع معتبر ارسال شده و دستکاری نشده اند.

 

در این حالت هم پیلود و هم هدر رمزنگاری می شود . به جای AH از اصطلاح Tunnel هم استفاده می شود . حفاظت تمام داده ها توسط HMAC انجام می شود. و فقط نقاط نظیر به نظیر از کلید سری که توسط HMAC ساخته شده خبر دارند و می توانند رمزگشایی کنند . و همان طور که گفته شد چون هدرها هم رمزنگاری می شوند و قابل تغییر نیست در شبکه هایی که NAT انجام می شود نمی توان از سرویس VPN استفاده کرد .

 

IP Encapsulating Security Payload (ESP)

پروتکل IP Encapsulating Security Payload (ESP) در آزمایشگاه تحقیقات نیروی دریایی از سال 1992 به عنوان بخشی از یک پروژه تحقیقاتی تحت حمایت DARPA ایجاد شد. کار این پروتکول ضمانت اصالت داده ها را از طریق الگوریتم تصدیق منبع ، یکپارچگی داده ها را از طریق تابع هش (Hash function) و محرمانه بودن را با رمزگذاری بسته های IP فراهم می کند. ESP در تنظیمات و پیکربندی‌های که یا فقط از رمزگذاری و یا فقط از احراز هویت پشتیبانی می کنند، به کار می‌رود. این یک نوع ضعف محسوب می‌شود زیرا که استفاده از رمزگذاری بدون احراز هویت ناامن است.

 

در این حالت فقط پیلود رمزنگاری می شود و هدرها بدون تغییری به همان صورت باقی می مانند . به جای ESP از اصطلاح Transport هم استفاده می شود . در این روش هر دو طرف باید عملیات اهراز هویت انجام دهند و همچنین داده ها به صورت رمزنگاری شده ارسال می شود.

 

در واقع برخلاف پروتکل AH پروتکل ESP در حالت Transport یکپارچگی و احراز هویت را برای کل بسته IP فراهم نمی کند. در حالت Tunnel، جایی که کل بسته اصلی IP با یک هدر بسته جدید قرار دارد ، ESP از کل بسته IP داخلی (از جمله هدر داخلی) محافظت می‌کند در حالی که هدر خارجی (شامل گزینه های IPv4 خارجی یا پسوند IPv6) محافظت نشده باقی می‌مانند.

 

Security association

پروتکل های IPsec از یک انجمن امنیتی Security association استفاده کنند تا دو طرفی که باهم در ارتباط هستند ویژگیهای امنیتی مشترکی مانند الگوریتم ها و کلیدها را ایجاد کنند. در واقع هنگامی که مشخص شود پروتکل AH یا ESP استفاده می شود ،Security association طیف وسیعی از گزینه ها را فراهم می کند. قبل از تبادل داده، دو میزبان توافق می کنند که از کدام الگوریتم برای رمزگذاری بسته IP استفاده شود تابع هش برای اطمینان از یکپارچگی داده ها استفاده می شود. این پارامترها در هر جلسه که عمر (زمان) مشخصی دارد توافق می شوند و هم‌چنین برای هر جلسه باید یک کلید اختصاصی نیز تایین شود.

پچ کورد شبکه

فیبر نوری چیست

حتما به گوشتان خورده است که مجهز بودن به فیبر نوری یک مزیت سیستم ارتباطی است اما این مزیت در چیست و در واقع چه چیز خاصی در دل فناوری فیبر نوری پنهان شده است؟ فیبر نوری در صنعت ارتباطات و الکترونیک دارد به سرعت جایگزین سیم می ‌شود. فیبر نوری نسبت به سیم‌ های مسی که معمولا در سیستم ارتباطات استفاده می‌ شدند مزیت ‌های فراوانی دارند. اگر از قبل برایتان جالب بوده است یا الان کنجکاو شده‌اید که بدانید فیبر نوری از چه بخش‌هایی تشکیل شده با ما در این مطلب همراه باشید.

ساختار فیبر نوری

کابل فیبر نوری مجموعه ‌ای فیبر از جنس دی ‌اکسید سیلیسیم است. قطر آن کمتر از یک اینچ است. نوع تجاری فیبر نوری دو و نیم گیگ در ثانیه تا ده گیگابایت در ثانیه ظرفیت دارد. درونی‌ترین لایۀ فیبر نوری هسته نام دارد. هسته یک تار از جنس شیشه خالص است و خاصیت بازتاب‌کننده دارد. برای ساخت هسته از پلاستیک بازتاب‌ کننده هم استفاده می‌شود که ارزان‌تر است البته کیفیتش از شیشه پایین‌تر است.

پوسته که در اطراف هسته است از شیشه یا پلاستیک ساخته می‌شود. ترکیب پوسته و هسته یک رابط بازتابنده است که نور را در هسته می‌تاباند تا از طرف دیگر به هسته بازتابانده شود. به این فرایند، بازتاب داخلی کلی می‌گویند. قطر نوع سینی کابل رایج فیبر نوری 125 میکرون (یک میلیونیم متر و اندازۀ یک تار موی انسان) است که هسته و پوسته را در بر می‌گیرد و لایۀ محافظی از جنس پلاستیک هم دارد. این لایه کل کابل و صدها فیبر نوری را در خود نگه می‌دارد.

نور در فیبر نوری چه می‌ کند؟

در مسیر پرپیچ و خم کابل فیبر نوری، نور در هسته جریان پیدا می‌کند و به سطح آبکاری ‌شده (Cladding) برخورد می‌کند. سطح آبکاری‌ شده نور را جذب نمی‌ کند به همین دلیل نور در فیبر نوری حرکت می‌کند. اگر شیشه ی استفاده‌شده، خالص نباشد سیگنال ‌های نوری ضعیف می‌شوند.

سیستم رله فیبر نوری چیست؟

برای روشن شدن موضوع فرض می کنیم دو ناوگان دریایی بر روی سطح دریا می خواهند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. یکی از ناوها می خواهد پیامی را برای دیگری ارسال کند. بنابراین کاپیتان ناو فوق پیام را برای یک ملوان که بر روی عرشه کشتی مستقر است، ارسال می کند. ملوان فوق پیام دریافتی را به مجموعه ای از کدهای مورس (نقطه و فاصله) ترجمه می نماید و با استفاده از یک نورافکن آن را برای ناو دیگر ارسال می نماید. یک ملوان بر روی عرشه کشتی دوم، کدهای مورس را مشاهده می نماید و آن‌ها را به یک زبان خاص (مثلا انگلیسی) تبدیل می کند و برای کاپیتان ناو ارسال می کند.

حال اگر فاصله دو ناو فوق از یکدیگر بسیار زیاد (هزاران مایل) باشد، برای برقراری ارتباط بین آن‌ها از یک سیستم مخابراتی مبتنی بر فیبر نوری استفاده می شود. حال در ادامه به معرفی اجزای سیستم فیبر نوری می پردازیم :

فرستنده

فرستنده سیگنال‌های نوری را تولید و رمزنگاری می‌ کند. فرستنده، دستگاه نوری را برای روشن و خاموش شدن در یک دنباله مناسب هدایت می‌کند و در کنار فیبر نوری است و معمولا یک لنزی برای تمرکز نور در فیبر دارد. طول موج سیگنال‌های نوری معمولا 850 ، 1300 و 1550 نانومتر است.

بازتاب نوری

سیگنال‌های نوری جلوی ضعیف ‌شدن یا از بین رفتن سیگنال‌ ها را در فاصله‌ های زیاد را می‌ ‎گیرد. بازتاب نوری، از فیبرهای نوری متعدد با یک روکش تشکیل شده است. وقتی سیگنال ضعیف به روکش دوپینگی می‌رسد، انرژی لیزر، مولکول‌های دوپینگ شده را به لیزر تبدیل می‌کند. مولکول‌های دوپینگ‌شده، سیگنال نوری جدید و قوی‌ تر با ویژگی‌های همان سیگنال ورودی ضعیف تولید می‌ کنند.

دریافت‌ کننده نوری

دریافت‌ کننده سیگنال‌ های دیجیتالی نوری را دریافت می‌کند، رمزگشایی می‌کند، سیگنال‌ های الکتریکی را برای استفاده‌ کنندگان، مانند کامپیوتر، تلفن و… می‌فرستد. دریافت‌ کننده برای تشخیص نور از فتوسل یا فتودیود استفاده می‌کند.

دانستن جزئیات یک شی یا ابزاری که از آن استفاده می‌کنیم باعث می‌شود به قابلیت ‌های آن آگاهی داشته باشیم و بتوانیم در زمان انتخاب محصولات مختلف، نگاه دقیق‌تری پیدا کنیم. با خواندن این مطلب فیبر نوری دیگر یک کلمۀ ساده نیست که از کنار آن رد بشویم. چون با این مطلب به یک سفر علمی کوچک به درون یک فیبر نوری رفتیم و اجزای آن را شناختیم. در صورت نیاز به کسب اطلاعات بیشتر درباره فیبر نوری یا خرید فیبر نوری به سایت ما مراجعه نمایید.

مقالات مرتبط:

سینی کابل

دستگاه هارت چیست؟

سؤالی که در این مقاله قصد داریم تا به توضیح بیشتر در مورد آن بپردازیم. در خصوص نام هارت قابل به توضیح است که این کلمه مخفف Highway Addressable Remote است. جالب است بدانید که در سراسر دنیا بیشتر دستگاه‌های هوشمند داری HART هستند.

اگر بخواهیم یک تعریف ساده از پروتکل هارت داشته باشیم باید گفت، پروتکل هارت یک استاندارد جهانی است. استاندارد جهانی به منظور ارسال و دریافت اطلاعات دیجیتالی است. ارسال اطلاعات از طریق سیم‌های آنالوگ در بین دستگاه‌های هوشمند و سیستم کنترل نظارت یا ارتباطات دستی است.

در تعریف دقیق‌تر، هارت یک پروتکل ارتباطی به صورت دو طرفه است که امکان دسترسی داده‌ها را بین سیستم میزبان فراهم می‌کند. سیستم میزبان می‌تواند همه نرم‌افزار‌ها را تحت کنترل خود قرار دهد. سؤالی که در این قسمت مطرح می‌شود این است که هارت چیست؟ اگر می‌خواهید پاسخ این سؤال که hart چیست؟ را بیابید تا پایان با ما همراه باشید. در این مقاله به توضیح بیشتر در مورد نحوه دستگاه هارت و کارکرد آن می‌پردازیم. با ما همراه باشید تا اطلاعات بیشتر در مورد اینکه دستگاه هارت چیست کسب کنید.

نحوه کارکرد پروتکل هارت

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد پاسخ این سؤال که hart چیست؟ در ادامه به توضیح بیشتر در مورد نحوه کار و کاربرد‌های پروتکل هارت می‌پردازیم. در خصوص نحوه کارکرد پرتوکل هارت لازم به توضیح است که کار اصلی آن برقراری ارتباط دو طرفه دیجیتال هوشمند است.

برقراری این ارتباط را بدون اختلال در سیگنال‌های آنالوگ ترانس دست دوم انجام می‌دهد. در حین کار هارت، همزمان با استفاده از استاندارد FSK خود را بر روی سیگنال آنالوگ مدولاسیون می‌کند. پارامتر‌های دیجیتال معمولاً کاربرد‌های دیگری هم دارند.

از جمله دیگر کاربرد‌های آن می‌توان به پارامتر‌های پیکربندی تجهیزات و سیگنال‌های تشخیص خطا اشاره کرد. به طور کلی می‌توان گفت که کاربرد پروتکل hart برقراری ارتباط دو طرفه مطمئن و امن بین مجموعه‌ای از تجهیزات نصب شده در فیلد و تجهیزات اتاق کنترل است.

مزایا پروتکل هارت

یکی از مهمترین مزایای پروتکل هارت طراحی آسان آن است. طراحی آسان سبب شده تا استفاده از آن هم پیچیدگی خاصی نداشته باشد و به آسانی بتوان از آن استفاده کرد. در خصوص دیگر مزایای آن بهتر است بدانید که هزینه‌های تعمیر و نگهداری از آن هم کم است، در نتیجه داشتن آن هزینه‌آور نیست. سازگاری بالای پروتکل هارت هم از دیگر مزایای آن محسوب می‌شود.

از سازگاری بالایی با ابزار‌های دقیق آنالوگ برخوردار است. قابلیت اتصال به صورت مالتی دراپ هم از جمله مهمترین مزایای آن محسوب می‌شود. در خصوص مزایای این دستگاه بهتر است به این نکته نیز اشاره کنیم که دارای توانایی برقرار ارتباط همزمان دیجیتال و آنالوگ است. پیشنهاد می شود مقاله دیگر ما درباره اسیلوسکوپ چیست را بخوانید.

تفاوت پروتکل هارت با مدباس

یکی از سؤال‌های رایجی که در مورد پروتکل هارت مطرح می‌شود، این است که تفاوت پروتکل هارت با مدباس چیست؟ در پاسخ به این سؤال باید گفت که تفاوت اصلی این دو با یکدیگر در این است که پروتکل mod bus از ارتباط سریالی برخوردار است. این نوع پروتکل برای اولین بار در سال 1979 طراحی و ساخته شد. هدف اصلی از ساخت آن هم این بوده که برای کنترل‌کننده‌های منطقی قابل برنامه‌ریزی طراحی و ساخته شد.

امروزه مد باس یک وسیله‌ای است که استفاده از آن برای اتصال دستگاه‌های صنعتی رایج شده است. به طور کلی با خواندن این مطلب از تفاوت پروتکل هارت با مدباس مطلع شدید. با ما همراه باشید تا اطلاعات بیشتری در مورد این موضوع کسب کنید.

تفاوت پروتکل هارت با فیلدباس

موضوع دیگری که قصد داریم تا به توضیح بیشتر در مورد آن بپردازیم، تفاوت پروتکل هارت با فیلدباس است. برای توضیح بیشتر در مورد تفاوت پروتکل هارت با فیلدباس باید گفت، همانگونه که می‌دانید پروتکل هارت یک پروتکل ارتباط صنعتی محسوب می‌شود. هدف اصلی استفاده از این پروتکل برقراری ارتباط بین اجزای مختلف مانند سنسور، کنترل‌کننده‌ها و سیستم‌های اتوماسیون صنعتی است.

ساختار این دستگاه به گونه‌ای طراحی شده است کهازاباط داده‌های دیجیتال را بر روی سیگنال‌های آنالوگ اجرا می‌کند. در خصوص پروتکل فیلد باس لازم به توضیح است که یک سیستم ارتباطی دو طرفه دیجیتالی محسوب می‌شود.

به بیانی بهتر پروتکل فیلد باس یک شبکه محلی محسوب می‌شود که برای تجهیزات دیگر یک ابزار دقیق محسوب می‌شود. کار اصلی آن هم کنترل و تنظیم فرایند و اتوماسیون تولید است. ناگفته نماند که فیلد باس دارای قابلیت‌های خوبی به منظور توزیع عملیات کنترل بین تجهیزات فیلد است. پیشنهاد می شود مقاله دیگر ما درباره نحوه بستن ترمینال برق را بخوانید.

به عنوان سخن پایانی باید گفت در این مقاله به توضیح بیشتر در مورد اینکه هارت چیست پرداختیم. علاوه بر این با مزایای این پروتکل نیز بیشتر آشنا شدید. در خصوص مزایای پروتکل هارت لازم به توضیح است که موارد گفته شده در این مقاله تنها چند مورد از مزایا پروتکل هارت هست.

به طور کلی پروتکل هارت مزایای زیادی دارد. علاوه بر این دانستید که پروتکل hart یک پروتکل صنعتی محسوب می‌شود. این پروتکل بر اساس استاندارد‌های FSK طراحی و ساخته شده است. در خصوص تفاوت پرتوکل هارت با فیلدباس هم لازم به توضیح است که تفاوت اصلی آن‌ها تفاوت در اجزا سنسور‌ها کنترل اتوماتیک به کار رفته در هر یک از آن‌ها است.

بهتر است بدانید که کنترل فیلدباس برای برقراری یک ارتباط دو طرفه است. کاربرد اصلی پروتکل هارت هم برای این است که از آن به منظور پیکربندی تجهیزات، پارامتر‌های کالیبراسیون و.... استفاده شود. ویژگی و مزیت مهم پروتکل هارت که سبب محبوبیت آن شده است، طراحی و کار راحت و آسان با آن می‌باشد. علاوه بر این اگر دچار مشکل شود به آسانی قابل تعمیر است و نگهداری و تعمیر آن سریع و کم هزینه است.

خرید ترانس دست دوم

 

تجهیزات اکتیو و پسیو شبکه چیست؟

شناخت تجهیزات اکتیو و تجهیزات پسیو از ملزومات دنیای امروزی است که بیش از هر زمان دیگر دسترسی به اطلاعات نامحدود یک ضرورت محسوب می‌شود. به عبارتی ما یک زندگی دیگر در دنیای دیجیتال و مجازی داریم و پهنای باند این دنیای مجازی، حیات و وجود ما را در این دنیا را برای ما ممکن می‌سازد. این در حالی است که به مرور زمان مشتریان خانگی و تجاری شبکه‌های سال خورده مسی را کنار می‌گذارند. در عوض شبکه های مسی، شبکه نوری پسیو (Passive Optical Network ((PON) به طور تساعدی برای پاسخگویی به نیازهای پهنای باند فعلی و آینده در حال استقرار هستند. برای آشنایی با کاربرد تجهیزات اکتیو و پسیو شبکه مثل پچ کورد شبکه باید در مورد اصول شبکه‌های غیر فعال یا پسیو و فعال یا اکتیو صحبت کنیم.

تجهیزات پسیو چیست؟

به تجهیزاتی گفته می‌شود که توانایی تولید و یا بازتولید سیگنال‌های الکترونیکی را ندارند و فقط سیگنال‌هایی را که از سمت تجهیزات اکتیو به آن‌ها می‌رسد را انتقال می‌دهند و جا به جا می‌کنند که به آن ها پسیو یا غیر فعال گفته می‌شود.

تجهیزات پسیو مهمترین بخش‌ در هر شبکه هستند. این تجهیزات زیر ساخت هر شبکه ای را تشکیل می‌دهند و در افزایش ثبات، کیفیت و بهره‌وری شبکه بسیار موثر هستند. تجهیزات پسیو مستقیما بر روی داده‌های شبکه اثر نمی‌گذارند اما در سرعت، پایداری و امکان توسعه شبکه نقش کلیدی دارند. داده‌ها در بستر شبکه به وسیله تجهیزاتی مانند کابل مسی و فیبر نوری و پچ کورد انتقال داده می‌شوند و به وسیله رک، داکت، پاور ماژول و پچ پنل به ثبات و پایداری می‌رسند و حتی مدیریت می‌شوند.

 

 

از این رو انتخاب درست و مناسب هر یک از این تجهیزات می‌تواند در سرعت و پایداری شبکه و پهنای باند تحت پوشش موثر باشند. همچنین، عیب‌یابی و توسعه شبکه را آسانتر می‌نمایند. مهم‌ترین تجهیرات پسیو شبکه شامل کابل شبکه، پچ پنل، پچ کورد، رک، ترانک، کیستون می باشد. برای آشنایی با تجهیزات اکتیو و تجهیزات پسیو شبکه باید بدانید انواع مختلفی از شبکه‌ها وجود دارد که گونه‌های بسیاری از اطلاعات را حمل می‌کنند. با این حال، همه این شبکه‌ها را می‌توان در یکی از دو دسته پسیو (Passive) یا اکتیو (Active) قرار داد.

هم چنین برای شناخت این گونه شبکه‌ها باید المان‌ها یا تجهیزات اکتیو و پسیو شبکه را بشناسید. انواع مختلفی از المان‌ها در سیستم‌های الکتریکی وجود دارد مانند R L C، دیود، ترانزیستور، Op-amp، منبع ولتاژ، منبع جریان، ترانسفورماتور و مواردی این چنین.

تجهیزات اکتیو چیست؟

تجهیزاتی که توانایی تولید سیگنال، تقویت سیگنال، ضعیف کردن سیگنال یا اصلاح سیگنال را دارند، به عنوان عناصر یا تجهیزات اکتیو شناخته می شوند. در غیر این صورت تجهیزات پسیو است.

تفاوت شبکه اکتیو با شبکه پسیو

یک شبکه پسیو از تجهیزات و اجزای الکتریکی برای رساندن سیگنال از یک مکان به مکان دیگر استفاده نمی‌کند. در عوض یک شبکه اکتیو یا پچ کورد شبکه از تجهیزات یا اجزای الکتریکی استفاده می‌کند تا سیگنال را از یک مکان به مکان دیگر هدایت کند. با توجه به رسانه انتقال که در شبکه‌ها استفاده می‌شود، شبکه مسی پسیو ، شبکه مسی اکتیو، شبکه نوری پسیو و شبکه نوری اکتیو وجود دارد که هرکدام تجهیزات مربوط به خود را دارند.

تقسیم بندی کلی شبکه پسیو

شبکه پسیو نوعی شبکه رایانه ای است که در آن هر گره یا نود (node) با عملکرد یا فرآیند از پیش تعریف شده ای کار می کند. این به این معنی است که شبکه های پسیو هیچ دستورالعمل خاصی را در هر گره به طور جداگانه اجرا نکرده و رفتار آنها را به صورت پویا تغییر نمی دهند. شبکه های پسیو هیچ منبع نیروی الکتریکی ندارند. آنها از تجهیزات پسیو مانند مقاومت ها و خازن ها تشکیل شده اند.

شبکه مسی پسیو چیست؟

انواع مختلفی از شبکه های مسی پسیو وجود دارد. با این حال چیزی که تقریباً همه با آن آشنایی دارند شبکه تلویزیون کابلی (CATV) خانگی آنها است. در شبکه CATV مسی ، ارائه دهنده کابل سیگنال را از طریق کابل کواکسیال به خانه می رساند. در ابتدایی ترین شبکه ، کابل وارد خانه می شود و به یک تلویزیون منتقل می شود. با این حال ، بسیاری از خانه ها تنها یک تلویزیون ندارند. برای خانه هایی که چندین تلویزیون دارند ، سیگنال ارائه دهنده کابل برای دریافت سیگنال باید برای هر تلویزیون تقسیم شود. تقسیم معمولاً با دستگاه ارزان قیمت انجام می شود که معمولاً از آن به عنوان تقسیم کننده یاد می شود. تقسیم کننده نیازی به برق ندارد. به طور معمول یک ورودی واحد خواهد داشت و ممکن است دو ، سه ، چهار یا بیشتر خروجی داشته باشد. یک کابل جدا از شکاف به هر تلویزیون هدایت می شود.

یکی از مشکلات این نوع شبکه از دست دادن قدرت سیگنال است. همانطور که سیگنال ارائه دهنده کابل تقسیم شده و به چندین تلویزیون هدایت می شود ، قدرت سیگنال برای هر تلویزیون کاهش می یابد. افزودن تلویزیون های زیاد می تواند قدرت سیگنال را تا جایی کاهش دهد که هیچ یک از تلویزیون ها قدرت سیگنال کافی را برای کارکرد صحیح دریافت نکنند. وقتی این اتفاق می افتد ، وقت آن است که به نصب یک شبکه اکتیو CATV فکر کنیم.

تجهیزات پسیو شبکه مسی چیست؟

از تجهیزات پسیو شبکه می توان به کابل شبکه، پچ کورد شبکه، ابزارآلات شبکه و اتصالات شبکه از قبیل پچ پنل شبکه، کیستون شبکه، کیستون تلفن، و سوکت شبکه اشاره کرد. هرچند این تجهیزات را می توان در یک شبکه اکتیو مانند شبکه لن خانگی که از تجهیزات اکتیو مانند مودم و روتر استفاده می کنند به کار برد. اما این متعلقات به تجهیزات پسیو شبکه تعلق دارند زیرا به خودی خود سیگنال را تولید یا تغییر نمی دهند.

شبکه فیبر نوری پسیو

انواع مختلفی از شبکه های نوری پسیو (PON) وجود دارد. یکی از رایج ترین آنها شباهت زیادی به شبکه پسیو CATV دارد. اما از فیبر نوری به جای کابل کواکسیال استفاده می شود. بسیاری از تجهیزات پسیو شبکه برای پشتیبانی از انواع مختلف توپولوژی شبکه فیزیکی در دسترس هستند. کانکتور یا کوپلر های نوری هسته اصلی هر PON هستند. یک کانکتور نوری ممکن است دو یا چند سیگنال نوری را در یک خروجی واحد ترکیب کرده یا یک ورودی نوری واحد را گرفته و آن را به دو یا چند خروجی جداگانه توزیع کند. در تصویر زیر مثالی از کوپلر 1 × 6 آورده شده است. این کوپلر در حال تقسیم یک سیگنال ورودی واحد به شش خروجی است.

بنابراین PON یک شبکه ارتباط از راه دور است که اطلاعات را از طریق خطوط فیبر نوری منتقل می کند. این نوع شبکه پسیو است زیرا از تقسیم کننده هایی که به منبع نیرو احتایج ندارند برای هدایت داده های ارسال شده از یک مکان مرکزی به مقاصد مختلف استفاده می کند.